Dodatkami do żywności nazywa się substancje chemiczne, które dodawane do artykułów spożywczych nadają im pożądanych cech oraz właściwości zarówno fizycznych, jak i chemicznych. Wśród nich można rozpoznać związki chemiczne pochodzenia naturalnego, czyli takie, które pochodzą bezpośrednio z produktów naturalnych, identyczne z naturalnymi, które zostały zsyntezowane przez człowieka lecz ich struktura jest identyczna jak w przypadku dodatków naturalnych oraz dodatki pochodzenia sztucznego, które zostały wytworzone przez człowieka i nie posiadają struktury związków występujących w naturze.

 

Dzięki zastosowaniu w przemyśle spożywczym dodatków do żywności można uzyskać: substancje nazywane barwnikami, których zadaniem jest przede wszystkim nadawanie koloru produktom, związki chemiczne, które przedłużają termin przydatności do spożycia danego produktu, przeciwutleniacze i regulatory kwasowości, które wstrzymują lub opóźniają procesy utleniania się substancji oraz zmieniają lub ustalają poziom kwasowości danego artykułu spożywczego lub substancji z jego składu, środki spulchniające, żelujące i emulgatory, środki pomocnicze, wzmacniacze smaku, środki słodzące oraz nabłyszczające, a także stabilizatory, konserwanty oraz zagęstniki. Dowodzi to więc zatem, że znaczenie dodatków do żywności stale rośnie i przyczynia się ono do modyfikacji oraz nabywania nowych cech przez produkty spożywcze.